Tomek Kokot

Siemkankooo, jak tam u Was ? :) Ja ostatni weekend w roku szkolnym spędzam jak najlepiej mogę. Przygotowuje się już powoli na wakacje, które rozpoczynają się już za tydzień. Obiecuję sam sobie że to będą póki co najbardziej udane wakacje mojego życia, ale to wszystko chyba zależy od moich znajomych, bo bez nich.... nie będą ani troche udane. W drugi tydzień lipca zbieamy całą ekipę i gnamy do Warszawy. Tam posiedzimy troche wszyscy razem, posmakujemy życia Warszawiaków, a potem pożegnamy się ale tylko na jakiś czas (mam nadzieje że jak najkrótszy)

Ale o planach na wakacje nie będę mówić, bo w większości to będzie spontan i oprócz pierwszej części lipca, nie mam pojecia jeszcze co będę robił potem, ale do Wawy jeszcze wrócę.

Dzisiaj chcę rozpisać się o czymś co nas otacza cały czas, w czym żyjemy. XXI wiek, to zdecydowanie okres o którym można powiedzieć i napisać bardzo dużo. Ja przedstawie swoją opinie o dzisiejszym świecie, ograniczając się do tego, co dotychczas doświadczyłem.

Można  powiedzieć że w przeciagu tych 14 lat tego wieku, ludzie bardzo się zmienili. My (nastolatkowie) nie potrafimy już dobrze dogadać się z rodzicami, nie potrafimy siebie zrozumieć. Oni wychowali się w zupełnie innych czasach niż my, mimo że to nie jest wiele lat różnicy, to świat za ich czasów wyglądał zupełnie inaczej.

Kiedyś nie liczyło się ani troche co masz na sobie, ale co masz w sobie.

 I to jest to, co musimy zrozumieć.

Panuje teraz wielka moda na sławe, ale w internecie. Wiele osób tego nie rozumie, chcą być na siłe sławni i przy tym tylko ośmieszają się. Proszenie o lajki.... to jest rzecz, której chyba po prostu nigdy nie uda mi się zrozumieć. Przecież to nie one przynoszą popularność, a raczej na odwrót, ale co z tego, co one takiego dają? To tylko liczba, a ludzie w tych czasach oszaleli na ich punkcie. Czy to że macie lajki, daje Wam poczucie bycia kimś lepszym? Jeśli tak to radze się poważnie zastanowić nad samym sobą. System wartości w wielu osobach jest załamujący. Teraz już coraz mniej liczy się to co ma się w środku, a bardziej to co nosi się na zewnątrz. Nie mówie to że powinniśmy nie zwracać uwagi na swój wyglad. Nie, ale istnieje powiedzenie "przyciagnij wyglądem a zatrzymaj charakterem". To jest bardzo prawdziwe, dbajmy o siebie ale nie straćmy przez to głowy. Ja osobiście powiem, że tak; na 1 miejscu patrze na wygląd, ale gdy poznam dziewczyne, śliczną, pieknie ubierającą się, lecz jej charakter lub po prostu  jej bycie mi się nie spodoba, to od razu jest skreślona.

Sumując: dbajmy o siebie, ale charakter jest najważniejszy.

 Pomyślicie może sobie , co ja wiem, mam dopiero 16 lat, ale patrze na świat włąśnie w sposób jaki Wam przedstawiam. Nie obchodzą mnie ludzie którzy patrzą tylko na to czy mam markowe ciuchy, oni nie sa warci mojej uwagi. Pomyślicie też sobie że czemu pisze i krytykuje lajki, skoro mi ich nie brak,  a ja odpowiadam że po prostu mi na nich n i e   z a l e ż y . Możecie mi wierzyć lub nie, ale lajki są niczym dla mnie, a nawet mam ich dość, bo odkad się to pojawiło w moim życiu, wszystko się zmieniło i nawet chciałbym wrócić do czasów gdy nikt na te polubienia nie patrzał... gdy ich nie było, wtedy było zupełnie inaczej...